ดรรชนี ๔ อย่าง : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 76 / 120

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 89 [คาถาสรูปโทษ ๑๘] บัณฑิตรู้จักที่ ( อันประกอบด้วยโทษ) ๑๘ อย่าง คือ อาวาสใหญ่ ๑ อาวาสใหม่ ๑ อาวาสเก่า ๑ อาวาสติดทาง ๑ อาวาสมีตระพังน้ำ ๑ อาวาสมี ใบ้ไม้

บทความนี้กล่าวถึงโทษต่างๆ ที่บัณฑิตควรรู้ จำนวนทั้งหมด ๑๘ ประเภท รวมถึงลักษณะของวิหารที่เหมาะสมสำหรับภิกษุ ซึ่งเกี่ยวข้องกับความสะดวกในการเข้า-ออก และสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการปฏิบัติธรรม โดยแยกข้อเสีย

ม.ส ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 90 ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลาน ก็แลเมื่อภิกษุพำนักอยู่ในเสนาสนะนั้น จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ และคิลานปัจจัยเภสัชบริขารทั้งหลายย่อม เกิดขึ้นโดยไม่ฝืดเคืองเล

บทนี้กล่าวถึงการพำนักของภิกษุในเสนาสนะที่เหมาะสม โดยเน้นถึงการมีองค์ประกอบที่ทำให้การปฏิบัติธรรมดำเนินไปอย่างราบรื่น และการสอบถามข้อธรรมกับพระเถระเพื่อทำความเข้าใจในสิ่งที่สงสัย รวมถึงการตัดปลิโพธสำหร

ม.4 ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 99 เปลือกสังข์ที่ขัดอย่างดีแล้ว ดุจดวงจันทร์ออกจากกลุ่มพลาหก ดุจ ฝูงนกยาง (ขาว บินอยู่) หน้าเมฆ (ดำ) แต่ว่านิมิตนั้นหาได้เป็นสิ่ง ที่มีสีสัณฐานไม่ เพ

ในเนื้อหานี้ได้กล่าวถึงสมาธิ ๒ อย่างคือ อุปจารสมาธิและอัปปนาสมาธิ โดยอธิบายถึงธรรมชาติของนิมิตและการตั้งมั่นของจิตเมื่อประสบกับภาวนา การเข้าใจในความแตกต่างระหว่างสองระดับของสมาธิ และพัฒนาการของจิตในขณ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 138 แต่วิเวกนั้น หรือเกิดในวิเวกนั้น [แก้อรรถบท ปีติสุข] พึงทราบอรรถในบทว่า ปีติสุข (ดังต่อไป) นี้ ธรรมชาติใดทำ ให้อิ่ม เหตุนั้น ธรรมชาตินั้นจึงชื่อว่า ป

ในบทนี้ว่าด้วยธรรมชาติของปีติสุขที่มีรสชาติแห่งการอิ่มเอิบ ทั้งนี้ปีติสามารถแบ่งออกเป็น 5 ประเภท ได้แก่ ขุททกาปีติ, ขณิกาปีติ, โอกกนฺติกาปีติ, อุพฺเพงคาปีติ และปีติโลดโผน แก่แต่ละประเภทมีอาการที่แตกต่

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 161 ขึ้นชื่อว่าอาวัชชนวสีรวดเร็วยิ่งกว่านี้หามีไม่ ส่วนความเป็นผู้สามารถ ในการเข้า ( ฌาน ) ได้เร็วดุจการเข้าเมื่อครั้งทรมานนันโทปนันท นาคราช แห่งท่านพระม

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับการเข้า ฌาน และการควบคุมความสามารถของอธิฏฐานวสีและวุฏฐานวสี ในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยยกตัวอย่างจากเรื่องพระพุทธรักขิตเถระและการช่วยเหลือพระมหาโรหณคุตตเถระซึ่งแสดงถึงความสามารถ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 167 " ถึงกระนั้น (ก็พึงทราบว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสคำว่า วิตกก วิจาราน รูปสมา ดังนี้ไว้ ก็เพื่อแสดงว่า เพราะองค์หยาบๆ ล่วง ไป ความบรรลุฌานที่ยิ่งกว่าปฐ

บทความนี้อธิบายความหมายของคำว่า 'วิตกกวิจาราณ์ รูปสมา' ที่แสดงถึงเหตุผลที่ทำให้ทุติยฌานมีความสัมพันธ์กับการระงับวิตกวิจาร การเข้าใจถึงการมีอยู่และการไม่มีของวิตกวิจารในทุติยฌานนั้นมีความละเอียดอ่อน ซึ

* ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 175 สวัสติกะสามเฉก ( ที่หัวมัน ) แล้วสิ้นสงสัยความวางเฉยในการที่จะ เฟ้นว่างูไม่ใช่งูก็ย่อมมีฉันใด เมื่อเห็นลักษณะ ๓ ด้วยวิปัสสนา ญาณแล้ว ความวางเฉยอันใ

เนื้อหาเกี่ยวกับการวางเฉยในภาวะต่าง ๆ ของพระโยคาวจรที่ทำวิปัสสนา โดยอธิบายการเกิดขึ้นของความวางเฉยในการค้นหาสังขาร และการยึดถือสังขารต่างๆ รวมถึงการแตกต่างของความวางเฉยในแต่ละรูปแบบ เช่น วิปัสสนูเบกขา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 237 ขึ้นแล้ว ยังมนสิการให้เป็นไปว่า อฏฐิก ปฏิกูล อฏฐิก ปฏิกูล (อัฏฐิกอสุภปฏิกูลๆ ) เถิด [ลักษณะนิมิตทั้งสองในอัฏฐิกอสุภ ท่านกล่าวไว้ ( ในอรรถกถา ) ว่า "

บทความนี้กล่าวถึงลักษณะนิมิตในอัฏฐิกอสุภที่มีทั้งอุคคหนิมิตและปฏิภาคนิมิต โดยระบุความแตกต่างระหว่างนิมิตแต่ละประเภทในกรรมฐานและเน้นความสำคัญของการเห็นความเป็นอสุภในบริบทต่างๆ ในอรรถกถา ความเข้าใจในนิม

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 238 ร่างกระดูกแก่พระมหาติสสเถระ เพราะแลเห็นแต่เพียงกระดูกฟัน (ของหญิงผู้นั้น ) เป็นอาทิ เป็นตัวอย่าง (แสดงความต่างกันแห่งนิมิต ทั้งสอง ) ในอัฏฐิกกรรมฐานน

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับอสุภกรรมฐานและการประพฤติตามแนวทางในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในการเป็นผู้ละความโลภ ผ่านการบรรยายของพระมหาติสสเถระเกี่ยวกับความแตกต่างของนิมิตในอสุภกรรมฐาน ทั้งหมดนี้นำไปสู่การเ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 239 อสุภเป็นต้นอย่างใดอย่างหนึ่งบ้าง เพราะเหตุนั้น พระโยคาวจรอาจหา อสุภชนิดใดๆ ได้ ก็ต้องถือเอานิมิตในอสุภชนิดนั้นๆ โดยมนสิการ ว่า อุทธุมาตก์ ปฏิกูล วินี

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงการจำแนกประเภทของอสุภตามวิสุทธิมรรค โดยแบ่งออกเป็น 10 ชนิดตามสภาพและความแตกต่างทางจิตใจของบุคคล ซึ่งได้แก่ อุทธุมาตก, วินีลก, วิปุพพก, และ วิจฉัททก เป็นต้น ทั้งนี้มีการตั้งปัญหาถึง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 266 คือ ตกตะกอน อยู่ในสันดาน) ทรงรู้จริต (ปกติของจิต ) ทรงรู้อธิมุติ (ความโน้มเอียงแห่งจิต ) ของสัตว์ทั้งปวงหมด ทรงรู้สัตว์ทั้งหลายที่มี กิเลสดุจธุลีในดว

เนื้อหาเกี่ยวกับความรู้ในวิสุทธิมรรคที่ครอบคลุมถึงลักษณะของจิต การรู้จักสัตว์ทั้งหลาย และขนาดของจักรวาลที่มีขนาดใหญ่ กล่าวถึงจิตที่มีอาการดี และการสอนให้รู้ง่ายหรือยาก โดยขึ้นอยู่กับเกณฑ์เช่น ศรัทธาแล

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 281 ในความข้อนี้ ท่านกล่าว ( เป็นคาถา ) ไว้ว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าเป็น ( ภคฺคราโค ) ผู้ทรง หักราคะ ( ภคฺคโทโส ) ผู้ทรงหักโทสะ ( ภคฺคโมโห ) ผู้ทรงหักโมหะ เ

ในวิสุทธิมรรค ภาค ๑ ตอน ๒ ท่านได้ชี้ให้เห็นถึงคุณสมบัติของพระผู้มีพระภาคเจ้า โดยพระองค์ทรงสามารถหักราคะ โทสะ และโมหะได้ ทำให้พระองค์ไม่สามารถมีอาสวะได้ บัณฑิตจึงตั้งพระนามให้พระองค์ว่า พระภควา พระองค์

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 282 คือ ความเป็นใหญ่ ( อิสสริยะ) ธรรมยศ สิริ ความได้อย่างปรารถนา ( กามะ ) และความพยายาม (ปยัตตะ) ก็ความเป็นใหญ่ในพระจิตของ พระองค์เองอย่างยอดเยี่ยมมีอยู่

เนื้อหาสะท้อนถึงความเป็นใหญ่ (อิสสริยะ) และความสำเร็จในพระจิตของพระองค์โดยผ่านพระธรรมอันเป็นโลกุตตระ ซึ่งรวมกับการมีอยู่ของพระยศและพระสิริที่เต็มไปด้วยความงามและความสง่างาม รวมถึงความพยายามและการประกอ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 318 เพราะเหตุนั้นแล ผู้มีปัญญาดี พึงทำความ ไม่ประมาทในเทวตานุสสติ อันมีอานุภาพมาก อย่างนี้ ทุกเมื่อเทอญ นี่เป็นกถามุข ( คำแก้ข้อที่สำคัญ) อย่างพิสดาร ในเ

บทความนี้กล่าวถึงการทำความไม่ประมาทในเทวตานุสสติที่มีอานุภาพมาก โดยการพิจารณาและปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้า ซึ่งเน้นให้ผู้มีปัญญาปฏิบัติอย่างตั้งใจและละเอียด โดยอ้างถึงพุทธวจนะที่กล่าวถึงอารมณ์และคว

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 1 อธิบายนามตอนต้น พระมหาบุญสงค์ อตฺตคุตฺโต ป.ธ. ๖ วัดราชาธิวาส เรียบเรียง บรรดาสภาพทั้งมวล ทั้งที่มีวิญญาณและหาวิญญาณมิได้ ซึ่งได้ อุบัติขึ้นมาใน

บทความนี้อธิบายความหมายและการใช้งานของนามและศัพท์ในภาษาบาลี โดยเริ่มต้นจากการให้คำนิยามของสิ่งต่าง ๆ ที่มีอยู่ในโลกว่าเป็นนามหรือชื่อ และการจำแนกประเภทของศัพท์ รวมถึงการแบ่งประเภทของคำพูดในภาษามคธ ซึ่

ประโยค๑ - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 2 แม้ในภาษาไทยก็มีใช้เหมือนกัน เช่นคำว่า ดิน น้ำ ไฟ ลม เป็นต้น ล้วน เป็นคำเดิมทั้งสิ้น, คำพูดผสมซึ่งปรุงขึ้นจากธาตุและปัจจัยต่าง ๆ สำเร็จ โดยสาธ

เอกสารนี้อธิบายถึงบาลีไวยากรณ์โดยเฉพาะนามและอัพยยศัพท์ ที่พบในภาษาไทย เทคนิคในการประกอบคำ และตัวอย่างเช่นคำว่า ดิน น้ำ ไฟ ลม ที่เป็นคำเดิม รวมถึงการใช้สัญญัติศัพท์ เช่น โรงเรียน และ ร้านค้า นามศัพท์แบ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ โดยตรงคือนามนาม โดยอ้อมคือคุณนามและสัพพนาม และต้อง ประกอบให้มีลิงค์เป็นอย่างเดียวกันนามนาม ในภาษามคธท่านแบ่ง คำพูดเป็น ๓ ลิงค์ คือ ปุ๊ลิงค์ เครื่

บทความนี้อธิบายถึงบทบาทของนามในบาลีไวยากรณ์ โดยแบ่งนามออกเป็นลิงค์ต่างๆ เช่น ปุ๊ลิงค์ อิตถีลิงค์ และนปุสกลิงค์ พร้อมกับการจัดประเภทตามกำเนิดและสมมติ ด้วยการนำเสนอตัวอย่างที่เกี่ยวข้อง เช่น การจำแนกคำท

E ประโยค๑ - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ วิภัตตินามกับวิภัตติอาขยาตเหมือนกันโดยชื่อก็จริง แต่มีความ หมายต่างกัน คือวิภัตตินามเมื่อลงที่ท้ายศัพท์เป็นเครื่องหมาย ลิงค์ วจนะ และอายตนิบาต

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับกรรมวิธีการใช้บาลีไวยากรณ์ในนามและอัพยยศัพท์ โดยเฉพาะการใช้วิภัตตินามและวิภัตติอาขยายที่มีความหมายแตกต่างกัน การอธิบายลักษณะของการันต์ในภาษาบาลี รวมถึงการแบ่งประเภทการันต์ตามกา

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 61 จตุปาริสุทฺธิสีลำ เป็นต้น ตั้งแต่ ปญฺจ ถึง ไม่ต้องอธิบาย. อฎ ไม่ค่อยมีการเปลี่ยนแปลงอะไร จึง นว ๕ ៩ นว ศัพท์นี้ ถ้าเพ่งตามศัพท์ก็มีนัย ๒ อย่าง

เนื้อหานี้เป็นการอธิบายบาลีไวยากรณ์ โดยเน้นที่การแจกวิภัตติของศัพท์ที่มีความหมายแตกต่างกัน เช่น นว ที่มีนัยทั้งเป็นสังขยาและเป็นคุณนาม การเข้าใจบทบาทของนามในบาลีช่วยให้เข้าใจลักษณะและการใช้งานของศัพท์

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 84 วิเสสนะ ภาษาไทย ภาษาบาลี ภูเขาใหญ่ มหนฺโต ปพฺพโต ปุ๊. ที่เป็น คุณนาม ชบาเขียว นีลา ชปา อิต. สกุลดี สุนทร์ กุล นปุ๋. ชายนั้น โส ปุริโส ที่เป็น

เนื้อหานี้อธิบายการใช้วิเสสนะในภาษาไทยและภาษาบาลี โดยชี้ให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างการใช้คำวิเสสนะในทั้งสองภาษา เช่น การจัดลำดับคำ การใช้คำกิริยาที่มีเนื้อความแตกต่าง ตลอดจนการเรียกศัพท์ที่ใช้ประกอบก